غزل
امداد حسيني
جيستائين عاشقي ٿيندي رهي،
تيستائين شاعري ٿيندي رهي.
تو پڙهيو پئي جيستائين او پرين،
اُن پَني تي روشني ٿيندي رهي.
جيستائين نيڻ نيڻن ۾ رهيا،
مئڪشن جي مئڪشي ٿيندي رهي.
مرد جيئري ڪونه چِکيا تي چڙهيو،
بس رڳو عورت سَتِي ٿيندي رهي.
جيستائين آءٌ توکان دُور هوس،
هر گهڙي ڄڻ خودڪشي ٿيندي رهي!
No comments:
Post a Comment