غزل
رخسانه پريت
عاشقيءَ
جا ماڻ ۽ ماپا، پڇين ٿو؟
قربتن
جا ڪنهن ڪيا ڪاٿا، پڇين ٿو.
هيءَ
حياتي ڄڻ ته چرٻيلي، هلون پيا،
پير
ڇالا، نيڻ ڇو آلا، پڇين ٿو.
ڪو
کنڀي ماريل،ڪو باندي آ زندان ۾
ڇو
زبانن تي لڳل تالا پڇين ٿو
ڇو
ڀلا پئي پاڻ اوپرو ڀانيئن
تون
به مون کان منهنجا ئي پاڇا، پڇين ٿو
ڪيترو
بيزار ٿي آخر پوان ٿي
هڪ
ته مون کان سوال تون ڏاڍا پڇين ٿو
خيال
جي دنيا جو تون نه آن ماڻهو
ڪيئن
جڙن ٿا خيال ۾ خاڪا، پڇين ٿو.
مان
سُتي ماڻيو ڇا، ڪنهن ڪٿي ڄاتو
منهنجا
ڪهڙا ننڊ سان ناتا، پڇين ٿو
هيئن
جو خاموشين سان گفتگو آهي
راز
ڪهڙا ها نوان ڄاتا، پڇين ٿو
سرد
رايتن ۾ وڇوڙو موت جهڙو
ولهه
۾ پي ڪيئن مٽيا پاسا، پڇين ٿو
نانءَ
جو ڀي ڏيوس، جيءَ جهوري وڃي ٿي،
دل
لڳيءَ جا ڇو هڙيئي نالا پڇين ٿو
