غزل
گلشن لغاري
ڪائي گهٽا گڙي ٿي، نه بادلن جو پهرو،
اي چنڊ! ڇا لئه آهي تنهنجو اداس چهرو؟
ايامن کان اڪيلو مون جيان تون آهين
نه ڪو ساٿي تنهنجو، بس گهاءُ دل تي گهرو
ٽٻيون هڻي پيو سنڌوءَ جي آرسيءَ ۾
سنسان رهگزارون ۽ تون صفا اٻهرو
بن بن منجهه ڀٽڪي جهاتيون سدا ٿو پائين
تنهنجو تي عشق جي بربادين ۾ بهرو
آڪاش منجهه اوچو قائم ازل کان آهين
حسن ازل جو سجيل تنهنجي ئي سر تي سهرو
0 تبصرا:
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔