غزل
اياز جاني
ٺوٺ ڌرتي هئي، ذهن بنجر هئا
وقت ور ۾ لڪايا ڪي خنجر هئا
اڄ انهن کي سڃاڻي رڳو خاڪ ٿي
مون اڳيان جرڪندا جيڪي منظر هئا
رات پارو ڪريو جهوپڙين جي مٿان
بي خبر ننڊ ۾ سڀ پڪا گهر هئا
لپَ حياتي ملي، ٻُڪ ۾ داڻا مليا
خواب جهڙين اکين ۾ ڪبوتر هئا
هُو رتو رت اڏاميو پئي اڀ ۾
مون ڏٺو هيٺ هن جا پيا پر هئا
ڪو به دودو، بلاول نه هوشو هئو
سڀ چنيسر هئا , جيڪي رهبر هئا
0 تبصرا:
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔