غزل
”محسن“ ڪڪڙائي
جدوجھد جي گود ۾ دل جو قرار ڳول،
انسانَ، منھنجا ڀاءُ، اکيون پٽِ، وقار ڳول.
عياشين ھٿان نه ڪٿي پيڙجي وڃين،
او مست، پنھنجي دَور جو مسڪين پيار ڳول.
ڏاھا، نه رو، روئڻ ته ڏکن جو علاج ناھه،
مجبورين جي ديس ۾ ڪجھه اختيار ڳول.
مخلص جنون، عظيم پريشانيون، اُمنگ،
ڪمبخت، ڪونه ڪو ته حسين يادگار ڳول.
ساقي گريءَ جو زعم بجا، ساقيا، مگر،
ڪٿ آھه ميڪشن جي اکين ۾ خمار ڳول!
”محسن“ متان لڀي به پوي غيرتن جو جوش،
وِک وِک تي پنھنجي وقت جي چيخ وپڪار ڳول.
0 تبصرا:
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔