غزل
اياز جاني
معمول حياتيءَ جو گذري ته غنيمت آ
روشن نه ڪري سورج، اڀري ته غنيمت آ
هڪ عمر وئي گذري اونداهه سان جهيڙيندي
هڪ پل به حياتيءَ جو اُجري ته غنيمت آ
ڪيڏو ته اُٻس آهي ويساهه جي اُڀ تائين
پر پو به پکي دل جو اڏري ته غنيمت آ
مون ڏانهن ٿئين مائل لازم ته مٺي! ناهي
احساس محتب جو اسري ته غنيمت آ
آڪاش منجهان تارا لاهي نه سگهيو "جاني"
هاڻي ته رڳو صحرا اڪري ته غنيمت آ
0 تبصرا:
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔