ساهَه ۾ پيو ساهُه تُنهنجي گود ۾

غزل 

واسديو موهي

ساهَه ۾ پيو ساهُه تُنهنجي گود ۾

سانت ٿيو ڀٽڪاءُ تنُهنجي گود ۾

وَڻَ جو پَنُ پَنُ، گُلَ جي هِڪَ هِڪَ پنکڙي 

مُرڪَ، آدرڀاءُ تُنهنجي گود ۾

وڻ جي هيٺان کَٽَ، لَڪُڻُ پايي اَڳيان 

نِنڊ مُرڪي ماءُ، تُنهنجي گود ۾ 

پينگھَـ جي هي لوڏ سان کِل کِل وڄي 

سوُنهَن جو پڙلاءُ، تُنهنجي گود ۾

ڀُڻڪَندو چَپَ ۾ وڃي پيو مالَ سان 

ڪو ڦُري ويو گاهُـ، تُنهنجي گود ۾

سومرو، جويو، رَکيل، اِمداد، گُلُ 

هرڪو ڀانيم ڀاءُ، تُنهنجي گود ۾

جھوُر هَڏَڙَن تي پَسيني جي چَمَڪَ 

ڪوهِرَن جو پاءُ، تُنهنجي گود ۾ 

نِم جي ٽارين کي ملايو پئي هَوا 

نيِنهَـن جو مَهِڪاءُ تُنهنجي گود ۾

ڪيترا يُگ گُذري ويا اَڄُ ٿو اَچين 

ڪنهن ڪيو ورجاءُ ، تُنهنجي گود ۾