بي خواب هوا آئي
احمد سولنگي
جنهن وقت کِلي مون تي، آ رات جي تنهائي،
اکڙيون نه اُگهيون ڪنهن ڀي، دل ڪنهن به نه پرچائي-
بي خواب هوا آئي،
بي خواب هوا آئي.
معصوم محبت جا، لمحا هي سَڙن ڇو ٿا؟
۽ دل جي قبيلي جا، خيما هي سَڙن ڇو ٿا؟
ڪنهن ڇو نه ڪئي دل جي، دل ساڻ مسيحائي-
بي خواب هوا آئي،
بي خواب هوا آئي.
جَهٽَ اک نه لڳي رڻ جي، رولاڪ پکين جي آ،
ڄڻ سانت سِبي سوڙهي، پوشاڪ پکين جي آ،
ڪنهن طرف ڪڏهن گُونجي، ڪا گُونجَ نه صحرائي-
بي خواب هوا آئي،
بي خواب هوا آئي.
آواز ويا وسري، نغما به ويا وسري،
واڪا نه وڻن ۾ ۽ جهؤنڪا به ويا وسري،
ماحول ڪيو ڪيڏو، سُرَ، سازَ کي سودائي-
بي خواب هوا آئي،
بي خواب هوا آئي.
چُپ چاپ سڄو صحرا، چُپ چاپ سمندر آ،
چُپ چاپ ڌمالون ۽ چُپ چاپ قلندر آ،
چُپ چاپ ٽُٽن تارا، چُپ چاپ اڪيلائي-
بي خواب هوا آئي،
بي خواب هوا آئي.
ڪو پَرُ به نه خوابن کي، اُڏرڻ جي رکان خواهش،
آڪاش، منڊل سارا، اڪرڻ جي رکان خواهش،
رفتار اُتم اهڙي، مان اُن جو تمّنائي-
بي خواب هوا آئي،
بي خواب هوا آئي.
0 تبصرا:
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔