غزل
طارق عالم ابڙو
ڇو نِگاهُن جا پَيو ورق
ورائين اي دوست !
ڇو نه نيڻن جي نديءَ ۾ ٿو
سَمائين اي دوست !
ڇو نه بادل جِيئان برسين ٿو
ڀلا منهنجي مٿان
ڇو ٽپهري جيئان هي وڻ ٿو
جلائين اي دوست !
دل وساري يا ڇڏيو ياد ۾
تنهنجي ڌڙڪڻ
ڇو نه ٿو ساهه ڀري دل کي
جِيئارين اي دوست !
هيٺ ڌرتيءَ جي نظارن ۾، مٿي
تارن ۾
هر طرف تون ئي فقط تون ئي
سُهائين اي دوست !
وقت به وقت کلڻ ۽ ڀري محفل ۾
روئڻ
ڇو نه ديواني کي دل سان ٿو
لڳائين اي دوست !
نه صحيح عشق محبت ، تنهنجي
چاهت نه صحيح
ڇو نه نفرت جيئان دل ۾ ٿو
سمائين اي دوست!
0 تبصرا:
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔