غزل
مشتاق ڦل
مندن مان به مهڪار گھٽجي وئي آ
زماني مان سڪ سار گھٽجي وئي آ
جڏهن کان پرينءَ وار کوليا نه آهن
هوائن مان هٻڪار گھٽجي وئي آ !
پڇو ٿا مزو آ سموري خوشي بس،
اوهان کانسوا يار گھٽجي وئي آ !
ڪٿي ڇانورا سي ڪٿي ٿڪ ڀڃجن؟
ٻڌئون ٿا ته وڻڪار گھٽجي وئي آ !
جڏهن کان اوهان جو نه ڦوٽو ڇپيو آ ،
وڪامڻ سا اخبار گھٽجي وئي آ !
الئي ڇو سڄڻ جي مشتاق اڄڪلهه
ملڻ واري رفتار گھٽجي وئي آ !
0 تبصرا:
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔