غزل
احمد خان مدهوش
ڪيا ناز مون سان سڄڻ ڪهڙا ڪهڙا،
ڪريان ياد پرچڻ رُسڻ ڪهڙا ڪهڙا.
محبت ۾ ڇا ڇا ڏنوسين وتوسين،
سنڀاليان کٽڻ، هارجڻ ڪهڙا ڪهڙا.
پرين جايون جوڙيون اکين ۾ ۽ دل ۾،
اُجاريان سنواريان اڱڻ ڪهڙا ڪهڙا.
محبت جي مچ کي دُکائي دُکائي،
پگهاري ڇڏياسين پهڻ ڪهڙا ڪهڙا.
وڻي خوب مصرع هي ناظم جي مون کي،
”حياتي لنگهي وئي پتڻ ڪهڙا ڪهڙا.“
جين ٿا جهان ۾ ڪي ”مدهوش“ جهڙا،
مٺا مور ماڻهو مکڻ ڪهڙا ڪهڙا.
خبر و حشتِ دل جي ”مدهوش“ کان پُڇ،
ڏنا ڇال دل جي هَرڻ ڪهڙا ڪهڙا.
0 تبصرا:
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔