غزل
ڪي ٽي دادلاڻي
هَر پَل دِل جا ناز نوان
ڪون مِلن ٿا ماڳ سَوان
عِشق مُنجهايو آهي گهڻو
الجَهن ۾ ٿو اٽِڪي پوان
گهُورُن سان دِل گهائي ٿو
اکرُ زبان سان ڪِين چوان
رَت جي آ رَفتارَ تکي
۽ دِل جا ارمانَ جوان
ماڻِيان مان نِت نِينهنُ نِجو
آتِيون اکڙيون ٿِئن رَوان
مُحبَت مَنَ کي ماري ٿي
فقط پرينئن جي لاتَِ لوان
0 تبصرا:
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔