غزل
ايوب گُل
رات ڄاڻي، چنڊ ڄاڻي پاڻ وينداسين هليا
پرھ جو چانگو پلاڻي پاڻ وينداسين هليا
هراکر تنهنجو اکين تي ٿي رکيو آيت جيان
هاڻ وٺجان پيار ناڻي پاڻ وينداسين هليا
ڌار جو ليڪو ڇڪي تو پاڻ کان پرتي ڌڪيو
هاڻ ڇا دل خاڪ ڇاڻي؟ پاڻ وينداسين هليا
گلبدن پنهنجي بدن جي باک ۾ ٽڙندڙ سڀئي
ڇو ڇڏيا تو ڦول ڇاڻي پاڻ وينداسين هليا
0 تبصرا:
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔