غزل
وسيم سومرو
پيار وارا پيچرا تاريو اچان
واءَ ۾ خوشبوءِ ٿو هاريو اچان
اڄ بہ اونداهي تکي طوفان ۾
مان اميدن جو ڏيئو ٻاريو اچان
موسمن جا رنگ سڀ مُٺ ۾ کڻي
تو طرف ٿو وقت کي واريو اچان
آخري ڀيرو جتي وڇڙيو ھُئيين
مان انهيءَ ٿو موڙ کي ساريو اچان
ڪين مان گھٻرائيان ڪنهن ڪُن کان
ڪاش سُھڻيءَ جئن گهڙو تاريو اچان
ڇو شهر آهي ويو پٿرائجي
زندگيءَ توکي ٿو جھُونگاريو اچان
مان سٽن ۾ جوت نيڻن جي ڀري
نقش جيون جا ٿو سينگاريو اچان
سج جيئن احساس جي گرمي ڏئي
ٿو بتن جي برف کي ڳاريو اچان
آئون پنهنجي پيار جون هڪ هڪ ڪري
پاڻ سان ڳالهيون ٿو ويچاريو اچان
ٿي اکين ۾ خواب ساحل جو وسيم
سمنڊ مان ٻيڙي ٿو هاڪاريو اچان
0 تبصرا:
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔