غزل
اميد خيرپوري
ڪير آھي، جنھن کي ويھي سارجي؟
ڪنھن جي خاطر زندگاني ڳارجي؟
ڪيترو مايوس بڻجي گھارجي؟
ڪيستائين جان کي آزارجي؟
ڏينھن جو ھرگز نـ ڏيئو ٻارجي
نانگ کي جيئرو نـ ڇڏجي، مارجي
پيٽ سان پٿر ٻڌي، مھراڻ مان
پاڻ کي جي تارڻو آ، تارجي
پر ھڻي، ٿو ڏند ڏيکاري ڇڏي
دل نـ ٿي چاھي تـ چمڙو ڌارجي
اڄ جي يارن سان رکي ياري ”اميد! “
ڄڻ تـ ڊنگھرن تي اٽو ٿو ھارجي
0 تبصرا:
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔