زاهده تاج ابڙو
اڃا اچن ٿا سڏِڙا
ڀَورا ٿيل ڀنڀور مان ، جبلن جي شور مان
سسئي جي ساهن جا ، ويساه جا سُڏِڪا ،
اڃا اندر اُڃ آ ، اڃا سسُئي گم آ ،
هئي اياڻي عُروسه عَبوديتَ عَجلت ۾ ،
ساهه وڃائڻ سولو ناهي ،
پرينءَ جي پريت ۾ پاڻ مٽائڻ سولو ناهي ،
جانب لاءِ جبلن ۾ پاڻ جلائڻ سولو ناهي ،
رڳو سسئي ڪئي سُڌ ، سڪ مان ڪيائين پَنڌ ،
آ عشق جو ڪمال جنهن ڪيا ڪِيئي بيحال
ڳاڙهيون ڳاڙهيون ٺِڪِريُون جن ريٽو ڪيو ڀنڀور ،
اصل ۾ سسئيءَ جي خون جا ڇنڊا هِن
جن خون ڪيو گڏجي ، سورمي سسئي جو
ڪيچ جي رستن ، ڪنڊن ، پهڻن ،
ڏونگر ۽ مِرن ڌاڌر ڌنارن ساه ڪڍيو سسئي جو قاتل آ ڀنڀور سڄو ،
ڀنڀور جي مُنجهيل ڳلين ۾
ڪيئي ڪسابن کان سسئي اڄ بـه ڊوڙي ٿي
پنهونءَ کي پئي ڳولهي ٿي .....!!!!!
0 تبصرا:
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔