غزل
اختر درگاهي
سڃ رستن ۾ ڀي شهر ٿو لڳين
اي پرين ! باک جو پهر ٿو لڳين
زندگيءَ جي ڏُکي سفر ۾، بس
تون ئي آهين جو همسفر ٿو لڳين
ڪيڏو گم سم آهين خيالن ۾
ميڻ آهين مگر پٿر ٿو لڳين
ڪيئن توکان ڀلا ڊڄان آخر
آنءُ سقراط تون زهر ٿو لڳين
آنءُ پياسو ٿو رهان ٿر وانگي
۽ تون سانوڻ جو ڄڻ ڪڪر ٿو لڳين
0 تبصرا:
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔