غزل
سيد مرتضيٰ ڏاڏاهي
زهر کي به زم زم ڪري پي ڏٺوسين،
مرڻ کان اڳي ئي مري جي ڏٺوسين.
ٿياسين نه محبوب ڪنهن جا ته ڇا ٿيو،
محبت ۾ ڪنهن تان فدا ٿي ڏٺوسين.
دغا ڪانه ڪنهن سان ڪئيسون ڪڏهن ڪا،
مگر پاڻ دوکو به کائي ڏٺوسين.
روئڻ جو ته ڪاٿو اصل ڪونه آهي،
اٿئون ڏک اهو جو نه مرڪي ڏٺوسين.
زخم زندگيءَ ۾ نه ڪنهن کي رسائي،
وري پاڻ سئو وار ڦٽجي ڏٺوسين.
سٺيوسين گهڻيون ئي گرم تر هوائون،
سهي سرد موسم سندو سي ڏٺوسين.
گهڻو وقت گڏجي گذاري سڄڻ سان،
فراق محبت ۾ ڦٿڪي ڏٺوسين.
سُکن مرتضيٰ کان ڪئي موڪلاڻي،
ڏهاڙي ڏکن منجهه تڙپي ڏٺوسين.
1 تبصرا:
تمام بهترين شاعري
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔