غزل
اختر درگاهي
اَڪيلِي اَڪيلِي رهِي جُستجُو
اُجهاڻل اُجهاڻل رهِي آرزُو
وِڇوڙي نئون روز دوکو ڏِنو
سڄي رات يادُن ڪئي گُفتگُو
حياتيءَ جي سوڙهي قبر جي مٿان
تُنهنجو نينهُن پوکي ويو ناز بُو
اسانجي اندر ۾ لٿو سمنڊ هَو
جڏهن نيڻَ تُهنجا هُيا رُوبرُو
لڳو عشق پنهنجو به ميهارَ سان
گهَڙي ساڻُ گڏُ آ لُڙهِي آبرُو
اکيون چار چَپَ چار ۽ ٻئي دِليون
جڏهن گُم ٿِي وِيا پو رَهِي مان نه هُو
0 تبصرا:
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔