عزل
سعيد ميمڻ
بي مزي ٿئي متان محبت هي
دل تمنا ڪئي جدائيءِ جي
آنءُ ڪنهن ڪنهن جي ديد روڪيندس؟
کيس عادت آ خود نمائيءِ جي
ڪير پالي فڪر جھانن جا
دل، پچر ئي ڇڏي خدائيءِ جي
شاعريءَ ۾ ڪٿي هئا جلوه
مهرباني آ هڪڙي مائيءِ جي
ويو لڳائي هو چڻنگ چوليءَ ۾
ديد ، هئي ڇا ته معجزائيءِ جي
ڏينهن گذريو وڃي ڪمين ڪارين
رات ماري ٿي ، هيکلائيءِ جي
0 تبصرا:
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔