غزل
فرهاد جروار
جواني ڦوھ ۾ جانان نه تون ڇڙواڳ گهمندي ڪر،
زماني جا ذھن زنگيل مٺي محتاط رهندي ڪر.
ڪيئي ڀيرا تنهنجي ڀر مان گذر ٿيو تون نه ليکين ٿي،
رڳو رک پير ڌرتي تي ڀلي آڪاس چمندي ڪر.
چڙھن ٿا کيپ سورج تي وڃي ٿو وقت ئي رڪجي،
صبح جي ويل ڪر موڙي ائين ننڊ مان نه اٿندي ڪر.
صحن ۾ تون ستي پئي آن چتائي چنڊ ٿو توکي،
نظرجي پئين نه او ڇوري لڪي ڪمري ۾ سمهندي ڪر.
ڏسي چؤ ڦير خاموشي پهر ڪنهن رات جي پوئين،
پٻن تي پيرڙا کڻندي اچي سيني سان لڳندي ڪر.
فدا ” فرهاد “ آ توتي چئي سگهندو ن شرميلو،
ڪتابن مان ڪڍي ڪجھ منهن ڪڏهن چهرا به پڙھندي ڪر.
1 تبصرا:
واھ واھ شاندار غزل "فرحاد" تمام سندر
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔