غزل
نويد ناز ڀٽي
واٽ تي مايوس منهنجي زندگي بيٺي رهي،
چو طرف اوندهه ۾ ڄڻ هئي روشني بيٺي رهي
مان وڃڻ جي ڳالهه جئن هئي اوچتو هُن سان ڪئي،
ٿورڙو پرتي ٿي مونکان هوءَ رُسي بيٺي رهي.
الوداع جا لفظ سڀ وسري ويا ها هُن کان ڄڻ،
ڪجھ چيائين ڪين ٿي خاموش ئي بيٺي رهي.
جيئن قدم وڌندا ويا ٿي روڊ جي هُن پار تئن،
ڪنڌ ورائي مون ڏٺو هوءَ بُت بڻي بيٺي رهي.
ناز ڪهڙي منهن سان مان الوداع هُن کي چوان،
در جي پردي ۾ لڪائي منهن چري بيٺي رهي.
0 تبصرا:
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔