”مقصود“ گل
غزل
اندر
۾ ڪو عڪس اُتاري، جيئندي آ،
دلڙي
منهنجي پيار پَناري، جيئندي آ.
نيڻ
وسن ٿا، توکان ڌار ٿيان ٿو جي،
آب
اکين مان هر هر هاري، جيئندي آ.
تاريخن
۾ جيڪي جيڪي عڪس مليا،
تن
مان اُجرا عڪس اُجاري، جيئندي آ.
ڪنهن
به ڏنو آ، جنهن به ڏنو آ، جيڪو سور،
دلڙي
سڀ ڪو درد سنڀاري، جيئندي آ.
ارغوني
اولاد اڃان ٿو اُلري پيو،
همٿ
پوءِ به هانءُ نه هاري، جيئندي آ.
ڀٽَ
ڌڻيءَ کي اڄ به ملي ٿو زهر پيو،
پوءِ
به سارا وهم وساري، جيئندي آ.
سنڌوءَ
جي درياهه ۾ رڻ پٽ جاڳي پيو،
ڌڙڪي
دلڙي سُڏڪا ساري، جيئندي آ.
ڦوڪن
سان جو سج وِسائڻ چاهي ٿو
ٻهڪي
اُن تي لعنت ٻاري، جيئندي آ.
سچل!
تُنهنجي سوچ برابر سُرهي آ،
سُرها
سُرها ساهه اُٿاري، جيئندي آ.
’گل‘
جي خوشبو آهه گهڙي کن جي لئه پر،
پوءِ
به ڪيئي ساهه سنواري، جيئندي آ.
0 تبصرا:
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔