غزل
مسرور پيرزادو
جدا رهي تون پرينءَ کان پنهنجي رهي نه سگهندين، چيو هيو مون،
فراق جو درد موت جهڙو، سهي نه سگهندين، چيو هيو مون.
چيو هيو مون ته لڙڪ منهنجا! ڀلي پيو وهه، اڃا گهڻو وهه!
ڪڏهن ته اهڙو به وقت ايندو، وهي نه سگهندين، چيو هيو مون.
جنون ۾ پاڻ کي او جاني! صفا گهڻو ڀي نه ڊاهجان تون،
گهڻو ڊهي وئين اگر ته پو تون ٺهي نه سگهندين، چيو هيو مون.
غرور ۽ تون گهمنڊ جي چوٽ تي صفا جيڪڏهن چڙهي وئين،
ته پوءِ سجدي جي لاءِ سائين! لهي نه سگهندين، چيو هيو مون.
فراق جو درد موت جهڙو، سهي نه سگهندين، چيو هيو مون.
چيو هيو مون ته لڙڪ منهنجا! ڀلي پيو وهه، اڃا گهڻو وهه!
ڪڏهن ته اهڙو به وقت ايندو، وهي نه سگهندين، چيو هيو مون.
جنون ۾ پاڻ کي او جاني! صفا گهڻو ڀي نه ڊاهجان تون،
گهڻو ڊهي وئين اگر ته پو تون ٺهي نه سگهندين، چيو هيو مون.
غرور ۽ تون گهمنڊ جي چوٽ تي صفا جيڪڏهن چڙهي وئين،
ته پوءِ سجدي جي لاءِ سائين! لهي نه سگهندين، چيو هيو مون.
0 تبصرا:
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔