غزل
رضوان گل
خسيس ٿي ويا، مهانَ آهن
قيامتن جا نشانَ آهن
هي تنهنجا سارا وچن پيارا
لڳي ٿو سياسي بيانَ آهن
اسان آ سِرڙو رکيو اڏيءَ تي
اڃا اوهانکي گمانَ آهن!
اوهان پڄاڻان پرين اسان جي
اندر ۾ غم جا جهانَ آهن
هي شعر منهنجي اندر جا اڌما
هي لفظ منهنجي زبانَ آهن
خسيس ٿي ويا، مهانَ آهن
قيامتن جا نشانَ آهن
هي تنهنجا سارا وچن پيارا
لڳي ٿو سياسي بيانَ آهن
اسان آ سِرڙو رکيو اڏيءَ تي
اڃا اوهانکي گمانَ آهن!
اوهان پڄاڻان پرين اسان جي
اندر ۾ غم جا جهانَ آهن
هي شعر منهنجي اندر جا اڌما
هي لفظ منهنجي زبانَ آهن
0 تبصرا:
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔