غزل
عائشه ميمڻ
رات محبوب جو روپ پيارو ڏٺو،
جسم ڀوري مٿان ويس ڪارو ڏٺو.
جام نيڻن سان پياري پيو لوڪ کي،
ڪيترو پاڻ پوءِ ڀي اڃارو ڏٺو.
ها ستارا سوين رات آڪاس ۾،
چنڊ جي اوڏڙو هڪ ستارو ڏٺو.
موڪلايئي پرين! رات بوسا ڏئي،
جاڳ ٿي ساهه ڪيڏو ڏکارو ڏٺو.
”عائشه“ ڇو نه آيو اڃا هُو سڄڻ،
سارَ سان مون گذاري سيارو ڏٺو.
0 تبصرا:
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔