غزل
سجاد مهر
گل پوکيم تُنھنجن وارن ۾
ھُل پئجي ويو ڀَر وارن ۾
تو پشمي پير رکي پنھنجا
ڄَڻ ساھُ وڌو ھو چارن ۾
ھي عشق پيو ٿو ڦاسائي
ڪو ڀورن ۾ ڪو ڪارن ۾
مون چنڊ چُميو چرچي خاطر
چوٻول مچي ويو تارن ۾
گھرُ سارو چورَ ٻُھاري، بَس
قرآنَ ڇڏي ويا جارَن ۾
ھُو ڀونءِ سموري ڀيلي ويا
ڪو فرق نه پيو ڀوتارن ۾
____
0 تبصرا:
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔