غزل
ناز لطيفي
جي هڪ تنهنجو واعدو وفا ٿي پوي ها
ته ڪجهه دردِ دل جي دوا ٿي پوي ها
ته ڪجهه دردِ دل جي دوا ٿي پوي ها
رهين ڪين ڪڏهين ڪا هڪ رات مون وٽ
جي ترسي پوين ها ته ڇا ٿي پوي ها
بِلو ٿي پوي ها غمِ دل جو جيڪر
بِمائل ڪرم دلربا ٿي پوي ها
پِرين ڪِئن پري ٿي وڃي ها نظر کان
جي منظور منهنجي دُعا ٿي پوي ها
کڻين هان نه خنجر تون گردن تان قاتل
ڀلي ڌڙ سِسِيءَ کان جدا ٿي پوي ها
رکي سِرُ درِ يار تي پوءِ کڻان ڪيئن
نمازِ محبت قضا ٿي پوي ها
پُڇي ڀي نه ها ڪو دنيا ۾ خوشي کي
زمانو جي درد آشنا ٿي پوي ها
جي سمجهين ها دل گهر خدا جو اي واعذ
ته دلبر کي سِجدو روا ٿي پوي ها
جي گهوريان ها سر هُن جي ناز و ادا تان
ته الفت جو ڪجهه حق ادا ٿي پوي ها
پڇان ها پرين کان مون ڪهڙي خطا ڪئي
مگر هيءَ به هڪڙي خطا ٿي پوي ها
کُلن ها خوشيءَ جا خزانا اسان لاءِ
جي چشمِ ڪرم تنهنجي وا ٿي پوي ها
سخا ڇا چوان شاههِ خُوبان جي يارو
ٻُڌي ها جي حاتم گدا ٿي پوي ها
چڱو ٿيو نقابن ۾ آئين صنم تون
هتي ورنه قيامت بپا ٿي پوي ها
لبن ساڻُ لب جي ملائين ها دلبر
تهجي ڪهڙي اربع خطا ٿي پوي ها
ڪاوڙ مَنجهائِي نهاريو ته ها پيا
اها شوخ اَهنجي ادا ٿي پوي ها
اجايو لطيفي کي، پيارا ٿا ماريو
هو از خود اوهان تان فدا ٿي پوي ها
0 تبصرا:
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔