غزل
نياز پنهور
سڏڪا هوندا، پن ڇڻ رت ۾،
جذبا رئندا، پن ڇڻ رت ۾.
ننگا هوندا لڱ وڻن جا،
سڏڪي پوندا پن ڇڻ رت ۾.
ماڻهو هوندا پر سڀ موڳا،
گهمندا رهندا، پن ڇڻ رت ۾،
بسنت رت ۾ ڪين مليا جي،
نيٺ ته ملندا، پن ڇڻ رت ۾.
منهنجا سارا شعر زبان تي،
اٽڪي پوندا، پن ڇڻ رت ۾.
بسنت رت ۾ طنز اسان تي،
ڪنهن کي ڏسندا، پن ڇڻ رت ۾.
اٽڪي پيا اوسيئڙا اک ۾،
ڳوڙها ٿيندا، پن ڇڻ رت ۾.
مان جيئن تيئن گذاري ويندس،
هو ڪيئن جيئندا، پن ڇڻ رت ۾.
0 تبصرا:
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔