غزل
سعيد سومرو
ڇانــوَ جھڙو هُـــو نه ملندو، راهه ۾،
پاڻ رُولي پـــو به ڏسبو، راهه ۾.
ڪنهن چُمي گُل سو اکين تي آ رکيو،
تنهنجي ڪالــر مان ڪِريو جو، راهه ۾.
مرڪندي ماڻهن ڏٺو ٿي طــنـــزَ مان،
هڪ چريو روئي رهـيـو هو، راهه ۾.
نيڻ پنهنجا توڏي نڪتا ها مگر،
کاڄُ ٿي ويا حادثن جو، راهه ۾.
ديس! تنهنجي دوستن لئه، دردَ ئي،
آجياڻن لئه رهيا ڇو، راهه ۾!؟
ڪيترو چوڦـــيـــر گــھــرو ڌُنـــــڌُ آ،
قافــــلو پو ڀي رِمِـــي ٿـــو، راهه ۾.
دل چريءَ جي ڳالهه ۾ اٽـڪي ’سعيد!‘
منزلون ڪيڏيون ڇڏيون تو، راهه ۾ !
0 تبصرا:
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔