غزل
سعيد ميمڻ
ڪنهن پڇيو: ’پيار بن ڇا هي سنسارُ آ؟‘
مرڪندي مون چيو: ’ڪو گنهگار آ.‘
باک ويلي ڏسي سج مکيءَ جي شبيهه،
دير تائين لڳو ٿي ڪو اوتار آ.
روح رشتن جو آ انت جي اوج تي،
هاڻ مرڪي ملڻ ڀي ڪو واپار آ.
دور تائين وڻن جا ڊگھا پاڇا هن،
يا هي تنهنجو محبت کان انڪارُ آ؟
لَنگھه گذري ازل جي گھٽين جا ڏٺئه،
ائن مليئه ڪو، جئين منهنجو ڪردار آ؟
دينَ جو، پيٽَ جو، جَڳ جي وهنوارَ جو،
هيکلي روح تي ڇا ته ڏس بارُ آ!
سانوري سعيد جي ڳالهه ڪائي نه پڇ،
ويڙهه ۾ ويڙهه آ، قرب ۾ يار آ.
0 تبصرا:
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔