غــزل
سرمد چانڊيو
نه ٿو ڳوليان نظارا روشنيءَ جا،
ٽٽي پوندا ڪنارا دوستيءَ جا.
اجايو وقت پنهنجي کي وڃائي،
وڄايون ڇو نغارا دشمنيءَ جا.
تخـّــيل همسفر رکجي ته کُلندا،
هزارين شاهپارا شاعريءَ جا.
ڪروڙين سک اوهان کي من مبارڪ،
هزارين غم اسان وٽ نغمگيءَ جا.
نه آ معبود کي کُوٽِــي ڪا بندا!
صحي ڪر فرض پنهنجي بندگيءَ جا.
اکيون ايجاد ڪن ٿيون جي اشارا،
ٽٽن ٿا عشق دروازا خوديءَ جا.
اسان وٽ شاهه جو تنبور، وايون،
اڙي ’’سرمد‘‘! سهارا زندگيءَ جا.
0 تبصرا:
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔