جڏهن ڪنهن به بادل، ولهاريون وسايون
آڪاش انصاري
جڏهن ڪنهن به بادل، ولهاريون وسايون
الئه ڇو اوهان جون اکيون ياد آيون
جڏهن چنڊ چوڏس ڪيون چلولايون
الئه ڇو اوهان جون اکيون ياد آيون
جڏهن ڪنهن به ڪوئل اسر ويل ڳايو
تڏهن وِلهه ويتر وڇوڙو وڌايو
جڏهن ماڪ مُکڙيون ڀنيءَ جو ڀڄايون
الئه ڇو اوهان جون اکيون ياد آيون
جڏهن کيت ۾ ٻاجهرين سنگ واريا
جڏهن چيٽ ۾ ڦول ڄانڀي ڦُلاريا
جڏهن ٿر تي مورن ڪي ٻوليون ٻُرايون
الئه ڇو اوهان جون اکيون ياد آيون
جڏهن تو سان نيڻن جو ناتو ڇِنو هو
تڏهن ڏور"آڪاش" ڪيڏو رُنو هو
جڏهن جيءَ جهورڻ هي آيون جدايون
الئه ڇو اوهان جون اکيون ياد آيون
0 تبصرا:
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔