هاڻ ويسارو به ٿي پيو آ

غزل

هدايت بلوچ

برف ڄمندي وڃي ٿي، هاڻ ويسارو به ٿي پيو آ
عمر وڌندي وڃي ٿي، هاڻ ويسارو به ٿي پيو آ

هو منهنجي آھ محبوبا يا ڪائي عام عورت آ
پري ڀڄندي وڃي ٿي، هاڻ ويسارو به ٿي پيو آ

اڳي جا، جان هئي منهنجي. سدا مهمان هئي منهنجي،
هينئر ٽهندي وڃي ٿي، هاڻ ويسارو به ٿي پيو آ

اڳي سيني سان لڳندي هئي، ڪڏهن ڀي ڪانه ڪنبندي هئي،
هينئر ڪنبندي وڃي ٿي، هاڻ ويسارو به ٿي پيو آ

اڳي کنگھندي نه هئي ڪنهن کي، حسن تي ناز ايڏو هوس،
هينئر کنگھندي وڃي ٿي، هاڻ ويسارو به ٿي پيو آ

هدايت ڀڄ پري پوڙها، هينئر ساڳيو رهيو ناهين،
ائين چوندي وڃي ٿي، هاڻ ويسارو به ٿي پيو آ