غزل
ادل سومرو
تو ڏٺي پيار جي ڪا گهٽي ڪانه هئي
توکي سڀ ڪجه هيو عاشقي ڪانه هئي
رات ريشم جيان روح تي ڄڻ لٿي
ياد تنهنجي جلي چاندني ڪانه هئي
تو ملڻ وقت اهڙو هو تاثر ڏنو
ڄڻ ته تو سان ڪڏهن دوستي ڪانه هئي
عيد آئي اسان جي اڱڻ تي ائين
درد جو رقص هو ڪا خوشي ڪانه هئي
تو ته مرڪي سڀن ڏي نهاريو مگر
تنهنجي مرڪن ۾ پنهنجي پتي ڪانه هئي
ڇو نه سمجهي سگهين پيار منهنجو پرين
ڳالهه مون جا چئي سا ڏکي ڪانه هئي
ڪنهن نه ڄاتو ته هن خودڪشي ڇو ڪئي
هن جي جيون ۾ ڪائي چمي ڪانه هئي
مون ته چاهيو پئي تون به لکندي رهين
مهنجي توڏي چٺي آخري ڪانه هئي
0 تبصرا:
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔