هاڻي نه هي گلن جي، چادر رکي وڃو، ٽي چار بس قبر تي، پٿر رکي وڃو

غزل

سعيد ميمڻ

هاڻي نه هي گلن جي، چادر رکي وڃو،
ٽي چار بس قبر تي، پٿر رکي وڃو.

هر روز هينئن جهڙالو، هوندو نه آ صبح،
جلدي نه هَٿُ ڇڏائي، گهاگهر رکي وڃو.

نيڻن اڳيان وڇوڙو، واريءَ تي آ وِڇيل،
ميلاپ جا اکين ۾، منظر رکي وڃو.

اڄ دل لکڻ گهري ٿي، مَنَ جي سڄي ڪَٿا،
هڪ رازدان پين ۽ ، ڪاڳر رکي وڃو.

هر هر گهرن ٿا خرچي، مان تنگ ٿي ٿيان،
ٻارن جي لاءِ سائين، ڪجهه گهر رکي وڃو.

حيلا ڪيا حياتيءَ ، تبديل ڪجهه نه ٿيو،
اڄ حالتون هٿن ۾ ، خنجر رکي وڃو.