خدائي رقص ۾ آھي، سُھائي رقص ۾ آھي

نظم

مسرور پيرزادو

نچي ٿو چنڊ چوڏهينءَ جو،
ستارا ڇير پائن ٿا،
وڄائي واءُ ٿو وينا،
۽ گُلڙا گُنگُنائن ٿا،
لطيفي لات تي ھن جي،
بدن جي شاعري ٻُڌندي،
خدائي رقص ۾ آھي،
سُھائي رقص ۾ آھي۔

ملڻ جون موسمون ناھن،
جدائي آ خزان جھڙي،
سڀئي ميلاپ جا سپنا،
ڇڻن ٿا ھاء! پن پن ٿي،
مگر دل پو به پاگل آ،
ڏسي ٿي خواب ئي ويٺي،
بھارن جا سرءُ ۾ ڀي،
جدائي رقص ۾ آھي،
سُھائي رقص ۾ آھي۔

مرن ٿا روز پيا ماڻھو،
ھلن ٿيون روز ھت گوليون،
نشاني تي پکي آھن،
جي ٻولن پيار جون ٻوليون،
رڳو ھت روج راڙو آ،
ويون ٽھڪن سنديون ٽوليون،
بچائي حـُسن ئي سگھندو،
رڳو بس ھاڻ دنيا کي،
بچائي ھيءَ ڪلا سگھندي،
رڳو بس ھن زماني کي،
اھائي ڳالھ ھن مون کي،
ٻُڌائي رقص ۾ آھي،
سُھائي رقص ۾ آھي۔