غزل
اياز جاني
زيتون جي ٽاري نه هئي ڳيرو نه هو
واسينگ ها، ڪو مور جو پيرو نه هو
ڪئن ڌوڙ ۾ لٽجي ويا سڀ قافلا
اجرين اکين ۾ خواب جي ميرو نه هو
هن زلف ۾ ويڙهي رکيو هو وصل کي
هن وار جئن کوليا ته ڪو گهيرو نه هو
ان ننڊ جي مون لئه ڪراچي تنگ هئي
جنهن جاڳ ۾ منهنجو نئون ديرو نه هو
دل سانوڻي وسندي رهي، جلندي رهي
ڀرسان ڪٿي بارش نه هئي، ڄيرو نه هو
'""""""""""""""""""""""""""
ڪتاب : دراوڙ دل جي تنهائي
صحفو ..239
0 تبصرا:
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔