غزل
سعيد سومرو
هڪ دفعو ڀاڪر ڀريو تو، سيءَ ۾،
عمر مان ڏڪندو رهيس پو، سي ۾.
هير ٿڌڙيءَ سان گھٽيءَ مان حيدري،
ڪئن نه ’حق حق‘ ٿي ڪندو ويو، سيءَ ۾.
گرم تنهنجن قربتن جي مٽ نه آ،
ساٿ تنهنجين سارڻين جو، سيءَ ۾.
ڇا ٿيو، جي لاهي چادر پيرَ تان،
ساڌ ننگي تي وڌي تو، سيءَ ۾.
چاندنيءَ ۾ پيچرا ڪو پُور هن،
ماٺ کي آ تنهنجو لهجو، سيءَ ۾.
صبح ساجهر ريڙهي ڪڍندي روڊ تي،
ڪيڏو ٿڙڪي ٿو ڪراڙو، سيءَ ۾.
ڪير نڪري سڏ ورنائي ’سعيد!‘
ديش سارو، سانت - سوگھو، سيءَ ۾.
0 تبصرا:
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔