غزل
علي زاهد
سونهن کي مان اکين سان ٿو سجدا ڪيان،
ان ڪري ئي سدا باوضو ٿو رهان.
حُسن سَڪرات جهڙو ڇڏي ويو اثر،
عشق دلجاءِ ڏي مان جيئان يا مران؟
باک جي تاڪ تي ڄڻ ڏيئا هِن رکيل،
هاءِ تنهنجي اکين مان اجهان ۽ ٻران.
سانوري شام آ، دل به چاهي گهڻو،
تون اچين ٻک ۾ مان پناهون ڏيان.
او مِٺي تون هجين پيار لئه تشنه لب،
مان ٿيان وڏڦڙو اوڙڪون ٿي وسان.
سڀ جهميلا ڇڏي اڄ ڪي ميلا ڪيو،
ساٿ ڏيو رقص ۾، هيکلو پيو نچان.
0 تبصرا:
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔